HET WOORD NIET

Ik heb tussen 1984 en 2001 voor de klas gestaan binnen het Speciaal Onderwijs en was me toen al bewust van de kracht van gedachten.

Althans, ik had van de eerste beginselen van taalgebruik gehoord. Wat ik onder andere begreep was dat het woord NIET door ons onderbewuste niet wordt opgepikt, niet binnenkomt.

Mijn moeder

Dus als je zegt: “niet van de suiker snoepen”, dan “hoort”je onderbewuste: “van de suiker snoepen”. Toen ik dit hoorde, begreep ik ook dat een van mijn broers uit de suikerpot bleef snoepen.

Mijn moeders boodschap was namelijk: “…… niet van de suiker snoepen”!

Toch mag ik mijn moeder een compliment geven: haar boodschappen waren duidelijk en direct.

Dit als intro op het verhaal dat ik je wil vertellen. Zoals ik al zei, was ik geruime tijd leerkracht en had als zodanig ook met de ouders te doen. Ik had over het algemeen een goed contact en gaf als het zo uitkwam de ouders ook tips mee over hoe zij met hun kinderen konden communiceren.

De boodschap van NIET

Nu was er een moeder die consequent tegen haar dochter zei: Karin (fictieve naam), als je straks naar huis komt lopen, niet onder de auto komen hé. Ik sprak deze moeder aan op haar woordkeuze en vertelde haar dat het onderbewuste het woord NIET niet “hoort” en dat haar boodschap eigenlijk was: “Karin, als je straks naar huis komt lopen, onder de auto komen hé”! De moeder werd boos op mij en zei “dat ik me met mijn eigen zaken moest bemoeien en dat ik niet zo’n onzin moest uitkramen”. Tenslotte had haar moeder aan haar dezelfde boodschap gegeven en er was nooit iets gebeurd.

Het ongeluk

Er verstreken weken waarin niets gebeurde. Maar op een woensdagmiddag kwam de moeder van Karin mijn klas binnenstormen en vertelde mij dat Karin op weg naar huis onder een auto was gekomen en dat het mijn schuld was. Ik had namelijk de wens uitgesproken dat Karin onder de auto moest lopen. Ik hoorde het verhaal aan en vroeg haar hoe het met Karin was. Gelukkig had ze enkel wat kneuzingen en zouden ze haar voor een dag observatie in het ziekenhuis houden.

De overdenking

Ik vroeg de moeder in alle rust na te denken over wat ik gezegd had en hoe dit bij haar was overgekomen. Ook vroeg ik haar om eens stil te staan bij het feit dat haar moeder haar mogelijk de verkeerde boodschap had doorgegeven en dat zij geluk had gehad dat zij niet onder de auto was gekomen. De moeder ging na het gesprek huiswaarts en ik bracht een bezoekje aan de kinderafdeling van het ziekenhuis.

Het begrip

Enkele weken later komt de moeder van Karin weer op school (Karin was overigens na drie dagen weer op school). Zij vertelde mij dat ze met haar zus en een vriend een gesprek had gehad over mijn mening over het woord NIET. De vriend herkende wat ik had gezegd en de zus had een andere leerkracht om zijn mening gevraagd. De conclusie voor de moeder van Karin was: Meester Peter heeft gelijk en zij zou voortaan heel goed op het gebruik van het woord niet letten.

Mijn vragen

1. Hoe kijk jij aan tegen het gebruik van het woord NIET?
2. Hoe vaak gebruik jij het woord NIET in een boodschap naar jezelf en een ander?

Nieuwsgierig naar gedragsverandering?

Lees dab de blog: “Ken jij het DECA-model?”

of

schrijf je in voor een lezing over gedragsverandering.