Author Archives: Peter van Asten
Bij toeval kom ik een artikel (De Gelderlander) tegen over het afkeuren van groente en fruit. Ik lees dat de keurmeesters in opdracht van supermarkten groente en fruit afkeuren wat kwalitatief ruim voldoende tot goed is, alleen omdat de groente of het fruit cosmetisch niet aan de (door de supermarkten bepaalde) norm voldoet. De groente en het fruit wordt nu afgekeurd omdat het te klein, te rimpelig, te krom is. Gevolg: vernietiging van kwalitatief goede groente en fruit!
Ik staar naar buiten en denk aan de afbeeldingen op Instagram. Hier zie je ook steeds meer een trend van perfectie. Foto’s worden gefotoshopt en jongeren volgen influencers die perfectie stimuleren. Jezelf mogen zijn en tevreden zijn met je uiterlijk lijkt steeds verder van de jongeren af te komen staan. Maar ook de volwassenen wordt een schijnwereld voorgehouden. De foto’s in al de tijdschriften zijn bewerkt. In reclame online en op tv wordt je uitgedaagd om een apparaat te kopen waarmee je het ideale figuur zou kunnen creëren.
Hoe ver staat dit allemaal af van de werkelijkheid? Hoe anders is het leven! Het leven is niet perfect en zit vol uitdagingen!
Het verbaast me dan ook niet dat ik zie hoeveel moeite jongeren, maar ook volwassenen, hebben met het accepteren van tegenslagen en teleurstellingen. Hoe ze worstelen met de ontdekking dat je het leven niet kan fotoshoppen. Ik zie ook het verdriet en de frustratie als het echte leven toegang krijgt tot hun leven.
Hoe mooi is eigenlijk de werkelijkheid als men zou accepteren dat iedereen er mag zijn zoals hij of zij is. Gewoon jezelf zijn vanuit je authenticiteit. Waarom voeden we onze kinderen niet op vanuit imperfectie, vanuit wabi-sabi. Deze Japanse levensfilosofie staat voor de kracht van imperfectie. Opvoeden vanuit de realiteit te erkennen en te accepteren dat niets blijvend is, dat niets af is en niets perfect is.
Als je vanuit deze realiteit opvoedt, zowel als ouders, maar ook als maatschappij, heb je geen fotoshop meer nodig. Ben je mooi zoals je bent. Hoef jij je niet op te maken om je toonbaar te voelen. Is merkkleding niet nodig om bij een groep te horen. Want je bent goed genoeg zoals je bent.
Vanuit deze realiteit mag je fouten maken: dat zijn de momenten waarop je leert. Ga je kijken vanuit je kwaliteiten en waardeer je alles wat goed gaat. Ga je ook inzien dat je zelf niet altijd de omstandigheden kunt bepalen, maar wel hoe je met de omstandigheden omgaat.
De tijd en de energie die dan vrijkomt, kunnen we gaan besteden aan dingen die er werkelijk toe doen: echte persoonlijke ontwikkeling. Volgens mij zou een onderwijsvernieuwing moeten gaan over het invoeren van vakken waarin je de jongeren vaardigheden gaat aanleren als: zelfrespect en eigenwaarde, zelfredzaamheid, omgaan met negatieve gedachten, belang van voeding en gezondheid, omgaan met emoties, persoonlijke financiën en ondernemerschap. Hoe mooi en puur zou de wereld dan zijn.
Als perfectie niet de norm zou zijn maar wabi-sabi.
Hoeveel jongeren zouden er dan geen zelfmoord plegen? Hoeveel teleurstellingen zouden dan afwezig zijn? Hoeveel menselijk drama zou als sneeuw voor de zon verdwijnen? Hoeveel plezier en geluk zou de mensheid dan ervaren? Hoe veel rijker en zinvoller zou het leven zijn? Hoeveel vreugde zouden we dan beleven aan bijvoorbeeld vervagende herfstbladeren of een vaas met craquelésporen? Dan zou een barst in een vaas deze juist interessanter maken. Dan zou te klein fruit gewoon in de winkel liggen en zou kromme groente niet vernietigd worden.
De wereld veranderen begint bij onszelf, dus daag ik jullie uit om, hoe klein de verandering ook is, een steentje bij te dragen aan een leven vanuit imperfectie!
Wandelen in de natuur is voor mij gelijk aan bijtanken en ruimte scheppen. Ik raak dan vaak in een soort flow en door de manier van kijken naar de omgeving krijg ik inzichten en ideeën. Soms kan één waarneming je aan het denken zetten en het doel van de wandeling totaal doen veranderen. Zo liep ik laatst door het dorp en werd mijn aandacht getrokken door een bloemenperkje vol weelderig groeiende en bloeiende bloemen. De frisse groene kleur van de blaadjes met daartussen prachtige paarse Herfstaster. De lavendelkleurige bloemblaadjes dragen een gele kroon van meeldraden. Ernaast staan niet te missen gele Helenium. De rode bolvormige meeldraden steken schitterend af tegen de gele bloemblaadjes van de bloem. De onderkant van de bloemblaadjes zijn van eenzelfde kleur rood als de meeldraden, alleen een iets lichtere tint. De kleuren en de verdeling van de bloemen is oogstrelend en ik kan het dan ook niet laten me even neer te zetten op de bank naast het perkje. Mijn ogen tasten de prachtige bloemen af en ik merk dat ik er vrolijk van word. Plots zie ik tussen al de schoonheid één eenzame bloem, een Dahlia. De Dahlia staat bekend als een sterke herfstbloem. Een geopende Dahliaknop is op zich al een kunstwerk. Maar deze Dahlia lijkt zich te verschuilen tussen alle andere bloemen. Het is net alsof de bloem zich niet durft te vertonen. Het laat zich wegdrukken door de massa aan bloemen om zich heen. Wat zonde, denk ik: ik ben eigenlijk zo benieuwd naar de gele open knop van deze bijzondere bloem.
Terwijl ik daar zit denk ik aan al die mensen die zich laten wegdrukken door anderen. Mensen die zichzelf wegcijferen en nietig maken en de wereld daardoor niet verrijken met hun prachtige uitstraling. Hun boodschap voor anderen en kracht die ze in zich hebben wegstoppen uit angst. Angst neergesabeld te worden, angst niet begrepen te worden, angst om uitgelachen te worden. Hierdoor missen we vele mooie stralende verrijkende bloemen.
Waarom zou deze Dahlia haar knop niet openen? Beseft ze wel hoeveel mensen wachten op het openen van haar knop? Beseft ze zelf wel hoeveel ze de wereld te geven heeft? Realiseert ze zich wel hoeveel ze waard is en dat ze er gewoon mag zijn?
Ik besluit om elke dag naar deze plek terug te keren om te kijken of de Dahlia haar knop heeft geopend. Ik spreek de bloem kracht toe en de lef haar knop te openen.
Dag na dag kom ik naar het bloemenperk en steeds weer tref ik hetzelfde beeld. Prachtige gele en paarse bloemen, maar een gesloten Dahliaknop. Maar dan op een zonnige dag kom ik weer bij het perkje. De zon schijnt met haar herfststralen op het perkje en mijn oog valt direct op de Dahlia. De knop is open en ik word stil van de schoonheid die vrijgekomen is bij het openen van de knop. Tientallen prachtige gele kelkjes die samen de bloem vormen. Hoe verder naar de kern van de bloem, des te meer komt er een oranje gloed over de kelkblaadjes. Ik merk dat ik ontroerd wordt door deze ontwakende natuurpracht. Ik ben dankbaar dat ik niet ben afgehaakt bij mijn eerste blik op de niet geopende bloem, maar dat ik de moeite en de tijd heb genomen om te wachten tot de Dahlia de kracht en moed had zich te openen. De beloning is van overweldigende schoonheid!
Dan denk ik aan al die mensen die uit angst hun schoonheid niet durven te laten zien. De Dahlia doet me terugdenken aan Margo. Ook zij durfde haar knop niet te openen en liet haar omgeving bepalend zijn over haar aanwezigheid in haar leven. Maar toen ze besefte dat ze meer was dan een gesloten bloemknop en zij haar kwetsbaarheid en schoonheid durfde te tonen betoverde zij haar omgeving met een energie die velen ontroerde. Door haar stap te zijn wie ze werkelijk was, verrijkte zij zichzelf en haar omgeving. Hiermee is zij een prachtig voorbeeld voor anderen.
Ik besluit, kijkend naar de prachtige Dahlia, een wens te doen: Ik wens dat al deze mensen de kracht en de lef vinden om zich te laten zien met hun kwaliteiten, boeiende verhalen en dat ze een voorbeeld mogen zijn voor anderen die zich weggecijferd en nietig voelen.
Ik dank de Dahlia voor haar doorzettingsvermogen en loop richting het bos.
Gisteren was ik bij de fysiotherapeut wegens een overbelaste ellenboog (tennisarm) en mocht ik weer mijn hele medische hoogtepunten aan hem vertellen. Meestal ervaar ik dat als het opdreunen van data en feiten. Maar gisteren bleef het lijstje in mijn hoofd hangen. Steeds weer kwam mijn gevoel van dankbaarheid er nog te zijn naar boven. Het had immers zo anders kunnen lopen! De hersenbloeding was bijna fataal geweest en de verbrijzeling van mijn ruggenwervel L1 had ook een dwarslaesie kunnen opleveren.
Tja, verhuizingen voor je bonusdochter en dochter doen en dan te veel en te zwaar tillen, is dus niet slim en dit leverde in mijn geval rugpijn en een tennisarm op. Gisteren realiseerde ik me hoe dankbaar ik ben dat ik nu nog in een conditie ben waarin ik (met in achtneming van mijn beperkingen) nog zoveel kan.
Terwijl ik hierover nadacht kwam ik een artikel tegen met de laatste woorden van Steve Jobs: “Ik heb het toppunt van succes in de zakenwereld bereikt. In de ogen van anderen is mijn leven de definitie van succes. Maar, naast mijn werk, heb ik weinig vreugde in mijn leven. Uiteindelijk is welvaart een feit in mijn leven waar ik aan gewend ben geraakt.”
Op dit moment, terwijl ik op mijn ziekenhuisbed lig en over mijn hele leven nadenk, realiseer ik dat de erkenning en welvaart waar ik zo trots op was, hun glans hebben verloren en geen betekenis meer hebben op het moment dat je de dood in de ogen kijkt.”
Deze woorden brachten mij terug bij de dagen dat ik met drains in mijn hoofd in het ziekenhuis in Utrecht lag. Drie dagen kijkend naar het plafond, waar ik na een bepaalde tijd elk detail van ken, terwijl ik nadacht over mijn voorbije leven en het leven dat ik nog mogelijk voor me had.
Vragen als:
Waar heb ik steken laten vallen?
Welke mensen heb ik onnodig pijn gedaan?
Wat als de erkenning (na negen slopende weken) van de hersenbloeding te laat was gekomen, (men vertelde me achteraf dat ik maximaal 48 uur van een fataal moment was geweest) was ik dan tevreden over het leven dat ik had geleefd?
Met welke reden ben ik door het oog van de naald gekropen?
Wat heb ik de wereld nog te geven in het leven dat me nog gegeven wordt?
Levensvragen waar je op zo’n moment graag antwoord op krijgt en waar je normaal minder snel bij stilstaat. De antwoorden die bij mij in het ziekenhuis opkwamen en nog steeds hout snijden, heb ik hierna opgeschreven.
Ja, ik heb mensen onnodig pijn gedaan, waarbij ik nu inzie dat mijn ego me danig in de weg zat. Zo was er enige tijd een verwijdering met mijn ouders rond het thema verjaardag van mijn zoon. Met mijn vasthoudendheid van mijn standpunt heb ik ze echt gekwetst en verdriet gedaan. Gelukkig was de basis heel goed en was er uiteindelijk weer een gezonde relatie met wederzijds respect voor elkaars mening en inzichten. Maar ook recent werd ik weer geconfronteerd met mijn soms zeer stellige manier van het geven van mijn inzichten in de richting van mijn dochter. De onbalans ontstond door het feit dat ik niet vanuit haar maar vanuit mijn positie zaken bekeek. Hierdoor nam ik de processen waar zij doorheen ging te licht op en de pijn die het haar gaf was niet nodig geweest als ik me meer in haar had verdiept. Een goed gesprek, luisterend naar elkaar en met behulp van doorvragen en verdieping in elkaar bracht ons weer dicht bij elkaar.
Natuurlijk heb ik steken laten vallen. Heb ik me soms niet aan afspraken gehouden, heb ik mijn agenda niet goed ingezet, ben ik te snel met beloftes geweest, zonder me eerst af te vragen of ik het wel waar kon maken. Maar juist door in te zien wat mijn aandeel in deze situaties was, kon ik me beteren en met meer zorg naar mezelf en de ander handelen.
Liggend op dat ziekenhuisbed, starend naar het vlekkerige witte plafond en terugkijkend op mijn leven weet ik dat ik mijn best heb gedaan om er voor mijn zoon en dochter te zijn. Ik hou onvoorwaardelijk veel van ze! Ook heb ik mijn eerste vrouw niet laten vallen en ben ik er voor haar als ze me nodig heeft. Enige jaren na de scheiding ben ik een fantastische vrouw tegengekomen, gelukkig getrouwd en ben steeds meer gaan inzien hoe waardevol zij en de bonuskinderen voor me zijn.
Op dat ziekenhuisbed werd mij duidelijk dat ik niet voor niets door het oog van de naald ben gekropen. Daar ben ik van overtuigd! Ik heb in dit leven nog iets te geven. Mijn missie is nog niet ten einde. Nu, enkele jaren later, is de drive om anderen te helpen, hen meer zelfinzichten te laten krijgen en hen meer te leren genieten van het leven en hun talenten alleen maar sterker geworden.
Graag zou ik, na ruim 20 jaar werkzaam geweest te zijn in het Speciaal Onderwijs, het onderwijs nog iets terug willen geven. Levenslessen voor kinderen en pubers met thema’s:
Zoals ik al eerder schreef is mijn missie nog niet ten einde, dus sta je als organisatie of school open om eens met mij te brainstormen hoe ik mijn levenslessen kan inzetten in jouw organisatie of school, neem dan contact op en ik kom graag langs voor een oriënterend gesprek.
Ik heb tussen 1984 en 2001 voor de klas gestaan binnen het Speciaal Onderwijs en was me toen al bewust van de kracht van gedachten.
Althans, ik had van de eerste beginselen van taalgebruik gehoord. Wat ik onder andere begreep was dat het woord NIET door ons onderbewuste niet wordt opgepikt, niet binnenkomt.
Dus als je zegt: “niet van de suiker snoepen”, dan “hoort”je onderbewuste: “van de suiker snoepen”. Toen ik dit hoorde, begreep ik ook dat een van mijn broers uit de suikerpot bleef snoepen.
Mijn moeders boodschap was namelijk: “…… niet van de suiker snoepen”!
Toch mag ik mijn moeder een compliment geven: haar boodschappen waren duidelijk en direct.
Dit als intro op het verhaal dat ik je wil vertellen. Zoals ik al zei, was ik geruime tijd leerkracht en had als zodanig ook met de ouders te doen. Ik had over het algemeen een goed contact en gaf als het zo uitkwam de ouders ook tips mee over hoe zij met hun kinderen konden communiceren.
Nu was er een moeder die consequent tegen haar dochter zei: Karin (fictieve naam), als je straks naar huis komt lopen, niet onder de auto komen hé. Ik sprak deze moeder aan op haar woordkeuze en vertelde haar dat het onderbewuste het woord NIET niet “hoort” en dat haar boodschap eigenlijk was: “Karin, als je straks naar huis komt lopen, onder de auto komen hé”! De moeder werd boos op mij en zei “dat ik me met mijn eigen zaken moest bemoeien en dat ik niet zo’n onzin moest uitkramen”. Tenslotte had haar moeder aan haar dezelfde boodschap gegeven en er was nooit iets gebeurd.
Er verstreken weken waarin niets gebeurde. Maar op een woensdagmiddag kwam de moeder van Karin mijn klas binnenstormen en vertelde mij dat Karin op weg naar huis onder een auto was gekomen en dat het mijn schuld was. Ik had namelijk de wens uitgesproken dat Karin onder de auto moest lopen. Ik hoorde het verhaal aan en vroeg haar hoe het met Karin was. Gelukkig had ze enkel wat kneuzingen en zouden ze haar voor een dag observatie in het ziekenhuis houden.
Ik vroeg de moeder in alle rust na te denken over wat ik gezegd had en hoe dit bij haar was overgekomen. Ook vroeg ik haar om eens stil te staan bij het feit dat haar moeder haar mogelijk de verkeerde boodschap had doorgegeven en dat zij geluk had gehad dat zij niet onder de auto was gekomen. De moeder ging na het gesprek huiswaarts en ik bracht een bezoekje aan de kinderafdeling van het ziekenhuis.
Enkele weken later komt de moeder van Karin weer op school (Karin was overigens na drie dagen weer op school). Zij vertelde mij dat ze met haar zus en een vriend een gesprek had gehad over mijn mening over het woord NIET. De vriend herkende wat ik had gezegd en de zus had een andere leerkracht om zijn mening gevraagd. De conclusie voor de moeder van Karin was: Meester Peter heeft gelijk en zij zou voortaan heel goed op het gebruik van het woord niet letten.
Nieuwsgierig naar gedragsverandering?
Lees dab de blog: “Ken jij het DECA-model?”
of
schrijf je in voor een lezing over gedragsverandering.
Ik ben bijna 62 met een leven vol uitdagingen, maar met minstens net zoveel hoogtepunten. Wat ik kan niet zeggen is dat mijn leven een ratrace is geweest. Naast twee studies mocht ik op diverse scholen mezelf ontwikkelen als leerkracht. Hier kreeg ik het vertrouwen mijn leerlingen te mogen begeleiden. Op een diploma-uitreiking maakte een opmerking van een net geslaagde leerling mij van iets bewust. Hij zei: “Peter geeft geen les hij geeft levensles. Deze zin bleef als een opdringerige wesp rond zoemen door mijn hoofd. In 2002 besloot ik buiten het onderwijs deze levenslessen met anderen te delen. Samen met Lisa Portengen heb ik een nieuwe lezing geschreven waarin ik deze levenslessen heb verwerkt. Deze lezing heb ik al voor vele groepen mogen uitspreken.
Op de nieuwe weg in de richting van het sprekersvak, sta ik stil bij de levenslessen die op mijn groeipad zijn gekomen. Door vallen en opstaan en door een luisterend oor te hebben en open te staan voor tips en adviezen van mentoren en trainers mocht ik worden wie ik nu ben. Mijn rugzak zit vol levenscadeautjes elk met een boodschap. Ik had de keuze om ze ongeopend mijn hele leven mee te slepen of deze cadeautjes uit te pakken en ze te gebruiken om een completer mens te worden. Natuurlijk koos ik voor het laatste, met altijd mijn focus op de oplossing en een optimistische kijk. Ik geloof in het leven en ik hou van het leven.
Graag deel ik 18 levenslessen en spreek de wens uit dat deze lessen een bijdrage in jou leven mogen zijn.
Wist je dat je je eigenlijk nooit bent uitgeleerd als jij je doelen stelt in het leven. De uitdaging van het hebben van een doel is het ook te gaan halen. Door de weg naar je doel te verdelen in kleine stapjes en het besluit te nemen elke dag een stapje verder te zetten, kom je vanzelf bij je gestelde doel. Zelf probeer elke dag iets nieuws te leren en toe te passen. Als je elke dag een klein dingetje leert en één actie onderneemt om wat je hebt geleerd toe te passen, dan zul je in de loop van een jaar 365 kleine stapjes zetten. Stel je eens voor wat dat voor jou kan betekenen! Voeg elke dag nieuwe kennis toe en pas deze toe.
We leven in een tijd waarin de veranderingen om ons heen heel snel gaan. De technologische ontwikkeling is daarvan de motor. Deze versnelde verandering is een feit, dus je kan er maar beter in meegaan.
Soms denk ik aan mijn oma, hoe zou die de wereld van nu ervaren als ze ven terug mocht komen op deze aarde. Bellen ging nog met een druktoetstoestel aan een touwtje. De televisie had nog maar een paar zenders, Internet bestond nog niet en gebruikte wegenkaarten en stratenboeken om onze weg te vinden.
Soms krijgen we het gevoel dat het vermogen om de uitkomst van een situatie te beïnvloeden buiten onze controle ligt. Ik realiseer me dat alhoewel de dingen erg snel kunnen veranderen en veranderen, je altijd keuzes blijft hebben. Het is jouw uitdaging het beste te maken van elke situatie. Realiseer je dat veranderingen ook kansen bieden. Belangrijk is wel dat (voor)bereidt moet zijn om iets met de veranderende situatie te doen.
Één van de levenslessen die ik heb gekregen. is de waarde van het gezin waaruit je komt. Ik realiseer me twee dingen. Ten eerste is er een groep mensen die zeggen het niet zo getroffen te hebben met het gezin waarin ze opgroeiden Weet dat hierin levenslessen verscholen zitten. Ten tweede ervaart niet elk kind het gezin op eenzelfde manier.
De band met mijn ouders en broers en zus is per persoon verschillend. Eén ding heb ik wel ervaren, mijn ouders waren er toen ik ze nodig had (helaas zijn ze beide overleden) en op mijn broers en zus kan ik ten alle tijde beroep doen en op terugvallen.
Enkele speciale momenten die mij de rest van mijn leven bij zullen blijven zijn o.a. De reis met mijn ouders naar Canada. Deze reis heeft de toch al hechte band nog eens versterkt. De laatste periode van het leven van mijn moeder en broer waarin ik als mantelzorger heel intens en nabij hun reis naar de dood mocht begeleiden.
In een tijd waarin lezen van boeken lijkt af te nemen, wil ik een lans breken voor een tegenbeweging.
Persoonlijk besloot ik na mijn studies nooit meer een boek te lezen. Als persoon met een dyslexie uitdaging was ik moe geworden van de teleurstellingen en de moeite die lezen voor mij met zich meebracht. Ik raakte zeker 10 jaar geen boek meer aan. Het aantal boeken dat ik in huis had kon je op twee handen tellen en het waren bovendien studieboeken waarvan ik geen afscheid wilde nemen.
Toen kwam ik een coach tegen die mij uitdaagde om elke dag een bladzijde te lezen. Deze uitdaging ging ik aan. In het begin hield ik me aardig voor de gek, want ik las geen letter per dag meer dan die ene bladzijde. Maar het boek greep me en ik ging meer dan één bladzijde per dag lezen. Gevolg was dat ik in drie maanden tijd een boek had gelezen en ik ging uitkijken naar een nieuw boek. Nu, twintig jaar later, heb ik meer dan 300 boeken gelezen en heb ik een boekenkast vol gelezen boeken.
Al de toegepaste kennis heeft mij verder gebracht in het begrijpen van mijn leven en zijn uitdagingen en in de begeleiding van anderen. Ook heeft het mijn sociale netwerk vergroot, heb ik bijzondere coaches en trainers ontmoet en heeft het mij versterkt in de wens mijn levensverhaal te gaan delen.
Het is belangrijk om regelmatig stil te staan bij hoe jij je leven leeft. Realiseer je dat het maken van fouten onderdeel is van het leerproces dat leven heet. Juist door te vallen en weer op te staan ontwikkel jij je. Leer van je fouten in plaats van jezelf iets te verwijten. Door te kritisch te zijn, heb je de kans dat je in een neerwaartse spiraal komt. Welke je zelfvertrouwen afbreekt. Belangrijk is dat je gemaakte fouten niet opnieuw maakt, dat ga je dan juist als groei ervaren.
Het lijkt een no-brainer, maar eerlijk zijn tegenover jezelf en de mensen van wie je houdt zou een uitgangspunt voor het leven moeten zijn. Eerlijkheid kost veel minder energie dan het onthouden van leugens of onwaarheden. Daarnaast versterkt eerlijkheid de band met je familie, vrienden en geliefde. Eerlijkheid versterkt bovendien het vertrouwensniveau. Daarnaast ben je zo een goed voorbeeld voor je kinderen en de mensen om je heen.
Ik daag je uit eens kritisch stil te staan in het moment nu. Hoezeer ben jij gericht op jouw eigen dingen. Hoe groot zijn jouw oogkleppen. Er is een kans dat jij tegen jezelf moet zeggen: “ik leef en adem mijn eigen leven en ik ben me niet zo bewust van alle mogelijkheden buiten mijn leefwereld van nu.” Toch zal er een moment komen dat jij je realiseert dat het de moeite waard is om energie te steken en aandacht te schenken in de wereld buiten je comfortzone. Dan ga je echt begrijpen wie je bent en waar je in het leven naar toe zou willen. Dan ga je jouw kansen en mogelijkheden ontdekken.
Een van de belangrijkste onderdelen van jouw dag is jouw ochtendroutine. Het begint met (na een goede nachtrust) niet te laat op te staan. Van succesvolle coaches hoorde ik dat 7.00 en zelfs 6.00 opstaan voor hen normaal is. Een ochtendroutine (dus elke dag hetzelfde herhalen) geeft regelmaat, rust en zet je op weg naar de doelen van de dag. Zo bouw je aan de juiste mindset om productief te blijven en vooruitgang te boeken voor de rest van de dag. Ook een goed en gezond ontbijt is van wezenlijk belang. In de nacht is je lichaam tot rust gekomen en door een goed ontbijt zet je jouw lichaam als het waren weer aan.
Er zijn grote voordelen om je ideeën op te schrijven. Dan bedoel ik dat niet op je mobieltje of tablet, maar met pen en op papier. Dit fysiek noteren van je gedachten en ideeën heeft voordelen op jouw mentale helderheid en creativiteit. De motorische handelingen, het schrijven, zet namelijk andere hersendelen aan het werk. Mijn advies heb altijd pen en een notitieboekje bij je. Ten tweede schrijf alle ideeën en gedachten op. Je ontdekt vaak later pas hoe bruikbaar deze zijn.
Eén van de levenslessen die ik van mij ouders heb geleerd is, geef en verwacht niets terug. Breng mensen in contact met elkaar en geef hen alles wat in jou mogelijkheden ligt, maar verwacht niets terug.
Later leerde ik van een coach nog een verfijning van deze les. Geef maar ken wel je grenzen, want als je te vaak en teveel over je eigen grenzen gaat, kun je op een gegeven moment niets meer geven, omdat je energietank leeg is.
Door de snelheid en de (werk)druk waarmee we leven nemen we vaak te weinig tijd om stil te staan bij de dingen waarvoor we dankbaar zijn. Kies dagelijks jouw moment(en) uit waarop jij aan drie dingen denkt waarvoor je op dat moment dankbaar voor bent. Dat hoeven geen grote dingen te zijn, juist de kleine dingen of de dingen die vanzelfsprekend zijn, zijn juist zaken om dankbaar voor te zijn. Denk bijvoorbeeld aan het weer, de koffie die klaar stond, de was die gestreken is, het kaartje dat je kreeg, de aai over je bol, etc. Maak er een gewoonte van om op stilte momenten door de dag heen even dankbaar te zijn. Je zult merken dat je jezelf en de wereld om je heen verrijkt.
Ben jij je bewust met welke personen jij je omringd? Jouw peargroup is een zeer bepalende factor in de successen die jij gaat behalen. Daarnaast heb je de kans dat jij je omringt hebt met mensen die alleen maar komen profiteren. Als je bij hen weggaat, ben je altijd moe, je voelt dat zij je energie hebben opgebruikt. Ook ik heb zeker een redelijk deel van mijn leven besteed aan proberen indruk te maken op of aardig gevonden te worden door hen. Deze fase in mijn leven heeft mij weinig opgeleverd.
Het is de groep mensen die jou en je tijd niet waarderen en dus eigenlijk weinig respect en fatsoen tonen. Neem afscheid van deze mensen en verspil niet langer je energie en tijd aan hen. Het levert je tijd en ruimte op in je agenda en je energieniveau zal beduidend beter zijn.
Alles wat er in je leven gebeurt, is het directe gevolg van wat je hebt of niet hebt gedaan om daar te komen. Stop met het maken van excuses of het wijzen naar anderen. Jouw leven wordt bepaald door de keuzes die jij maakt. Als je blijft doen wat je altijd al deed, zult je krijgen wat je altijd al kreeg. Dus neem de leiding over jouw leven en begin met het bouwen van jou (nieuwe) toekomst. Weet dat alles in het leven een proces is.
Grenzen verleggen, buiten je comfortzone treden, is de enige manier om te groeien en open te staan voor nieuwe manieren om dingen te doen. Het is een vaardigheid die enorme resultaten kan opleveren. Als je in je veilige have blijft, kan er een moment komen dat je terugkijkt en zegt: “had ik maar”. Dit moment is een moment van Spijt met een hoofdletter. Een van de bepalende momenten in mijn leven waarop ik buiten mijn comfortzone trad, was het moment dat ik (als 6 jarige) dwars tegen alle regels en afspraken in bij de burgemeester van Ubbergen binnenliep en hem om zijn hulp vroeg. Gevolg: we kregen groenlicht voor de start van een Basketballvereniging en ruim 10 jaar werd er in Ubbergen competietie gespeeld. Een ander moment is het moment waarop ik JA zei tegen de uitdaging me te bekwamen in het vaktekenen voor VMBO-leerlingen in de richting bouw. Het plezier dat ik in het geven van dat vak had en de sfeer die we samen bouwden was één van de hoogtepunten in de jaren binnen het speciaal onderwijs.
We leven in een wereld waarin we vandaag iets bestellen en het morgen al geleverd wordt (of zelfs dezelfde dag nog). Om ons heen veranderd de wereld in een sneltreinvaartje. Toch is op de reis van het leven geduld hebben belangrijk. Vele processen in het leven vragen om een grote mate van geduld en hebben een langetermijnmentaliteit nodig. Een baby vraagt een draagtijd van 9 maanden en krijg je niet op bestelling. Een diploma halen kost vaak minimaal 4 jaar en vraagt naast tijd, veel discipline en een grote mate van consistentie, ongeacht hoe toegewijd of getalenteerd je bent.
Ik lees veel over het stellen van doelen en de stappen die je moet nemen om de gestelde doelen te bereiken. Met mijn D.O.E.N.® – model leer ik mensen tot actie te komen, maar bovenal leer ik ze te genieten van elke stap die ze zetten. De reis naar je doel toe is veel belangrijker dan het behalen van het doel. Als je geniet van deze reis, behaal je als vanzelf je doel. Sta stil bij elke behaalde tussenstap en vier dit. Beloon jezelf en geniet! Hierdoor laadt je jouw batterij weer op en krijg je weer energie voor de volgende stap.
Indien jij jezelf kwetsbaar durft op te stellen, stel jij jezelf open voor een dieper contact met de ander. Immers jij toont jouw gevoelens en emoties. Dit raakt de ander, indien deze zich openstelt voor jouw gevoelens en emoties. Nu weet niet iedereen om te gaan met andermans emoties, maar met respect van jouw kant biedt dit toch meer kansen voor diepgang. Communiceren vanuit kwetsbaarheid is dan ook een vaardigheid die niet iedereen bezit, maar waaraan eenieder mijns inziens zou moeten werken. De keerzijde van het niet uitspreken van gevoelens en emoties is dat de ander een verkeerde interpretatie geeft van de situatie met alle gevolgen van dien. Ook de intensiteit van het uiten van emoties en gevoelens dien je te leren doceren om de ander niet af te schrikken.
Ik mijn geval heb ik door mijn gevoelens en moties te tonen mijn huidige vrouw weten te bereiken.
Als ik terugkijk op de afgelopen 40 jaar, dan zie ik dat de momenten waarop ik voor een nieuw pad koos ik de arbeidsvreugde significant toenamen. Het was niet altijd gemakkelijk het oude en vertrouwde los te laten, maar juist door nieuwe uitdagingen aan te gaan heb ik een grotere persoonlijke groei doorgemaakt. Ik kan dan ook met gepaste trots terugkijken naar het moment dat ik samen met een collega een nieuwe afdeling binnen Het Speciaal Onderwijs in Arnhem starten. Ook ben ik trotst dat ik aan de vooravond sta van een nieuwe weg in mijn sprekerscarrière.
Weet dat niemand ooit iets heeft bereikt dat de moeite waard is, zonder de moed te hebben om een nieuw pad te betreden. Door je klein te houden, in een sleur te blijven en geen nieuwe wegen te bewandelen doe jij jezelf en de wereld om je heen geen plezier. Dus neem een besluit en durf iets nieuws op te pakken en stop nooit voor je jouw gestelde doel bereikt hebt.
Heb jij je weleens afgevraagd waar de bron van jouw wereldbeeld ligt? In eerste instantie wordt dit beeld gevormd door de ervaringen, ideeën en uitingen van de mensen om je heen. Je ouders, de leerkrachten, de sportdocenten en trainers, de boeken die je leest, de vrienden waar je mee omgaat, de kranten en tijdschriften die je leest, de muziek die je luistert en alle media.Al deze bronnen samen leggen de basis van jouw wereldbeeld. Dit proces van beïnvloeding noemen we conditionering.
Natuurlijk zijn de mensen met wie jij omgaat ook geconditioneerd en hebben vanuit hun conditionering invloed op jouw wereldbeeld. Weet ook dat bepaalde gebeurtenissen in de wereld en specifieke gebeurtenissen in jouw leven van invloed zijn op jouw wereldbeeld. Ook de manier van kijken naar de wereld en het leven binnen jouw cultuur en subcultuur beïnvloeden jouw wereldbeeld.
Ieder van ons kent voldoende voorbeelden van verschillen in wereldbeeld tussen mensen en culturen, maar ook binnen één cultuur of subcultuur zie je verschillen tussen de wereldbeelden. Zo ontstonden de diverse godsdienstige stromingen binnen bijvoorbeeld het christendom en de muziekscene. Zelfs binnen vriendengroepen zie je diverse wereldbeelden.
Jouw denken en jouw overtuigingen ontstaan vanuit het wereldbeeld dat jij hebt. Ik heb als leerkracht vele gesprekken gehad met mijn leerlingen en vaak waren zij ervan overtuigd dat wat zij dachten de enige waarheid was. Zo vertelde een leerling mij ooit dat hij vast en zeker niet een diploma zou kunnen halen. Zijn vader had nooit een opleiding afgemaakt en ook zijn opa was al vanaf jonge leeftijd aan het werk. “Ik ben niet slim”, zei de leerling en “ook thuis willen ze dat ik zo snel mogelijk van school kom om geld te gaan verdienen. Een goede huisvriend van ons zegt dat school een verspilling van tijd is.” Deze leerling zat in de opleiding tot timmerman en had het in de vingers. Hij was handig, doorzag de theorie en had een ruime mate van ruimtelijk inzicht. Alleen door de invloed van zijn omgeving was hij matig tot slecht gemotiveerd. In de vele gesprekken met de ouders en de leerling weekten de vakdocent en ik hem langzaam los van het wereldbeeld: “Voldoen aan de leerplicht en dan zo snel mogelijk aan het werk”. In het vierde jaar, het examenjaar, liep deze jongen stage bij een klusbedrijf en zodoende kwam hij in aanraking met andere mensen met een ander wereldbeeld: “als je goed bent in je vak kun je door middel van cursussen groeien in kennis en daarmee ook groeien in inkomen”. Hij kreeg veel complimenten over het geleverde werk en zijn kijk op scholing en toekomst veranderde langzaam. Deze leerling verliet de school met een diploma met prachtige cijfers en heeft carrière gemaakt binnen de bouwwereld.
De massa is overtuigd van vele algemeen aanvaarde ideeën over het leven, hun kansen voor de toekomst, hun kijk op de wereld, hun visie op religie en hoe wij als mensen in elkaar zitten. Maar in de praktijk blijken deze ideeën vaak onjuist. En niet alleen dat. Helaas is het denken over het algemeen negatief geladen. Herken jij dit? Voel jij je ook slachtoffer van de omstandigheden? Denk jij dat er niets aan te veranderen valt en je de omstandigheden moet accepteren zoals ze zijn? Heb je het idee dat je voor een dubbeltje geboren bent en nooit een kwartje zult worden? Dat ziektes je overkomen? Denk je ook weleens dat je, als je ergens anders geboren was, waarschijnlijk een beter leven met meer kansen zou hebben gehad?
De mens heeft gemiddeld per dag 60.000 tot 80.000 gedachten en bij de massa zijn deze gedachten vaak negatief of neutraal geladen. Wat voor invloed denk jij dat deze vele negatieve gedachten hebben op jouw gemoedstoestand? Is het dan vreemd dat er zoveel mensen rondlopen met een depressief gevoel? Negatieve gedachten hebben niet alleen invloed op jouw gevoel, maar ook op jouw handelen en op jouw omgeving.
Wetende dat jouw gedachten en overtuigingen de bepalende factoren zijn van jouw gevoel. Maar ook hoe jij in het leven staat en welke acties jij neemt. Zou het dan niet interessant zijn om te gaan werken aan een verandering in je basisgedachten? De kracht van gedachten is namelijk zo groot dat als je deze gedachten anders gaat laden en meer positieve gedachten per dag gaat creëren jij een andere invloed hebt op jouw stemming, jouw toekomst en jouw omgeving! Stel je ten doel om 2.000 gedachten per dag positief te laden en je zult zien dat je gevoel en kijk op de wereld langzaam zal veranderen.
Wil jij daadwerkelijk werken aan een positievere grondhouding?
Meld je dan aan voor Masterclass.
Er bestaat een groot verband tussen de informatie die jij binnenkrijgt, jouw gedachten, de gebeurtenissen die jij meemaakt, het gevoel dat jij daarbij hebt en het gedrag dat jij laat zien.
• Welke informatie laat jij binnenkomen?
• Hoe ontstaan jouw gedachten in de hersenen?
• Welke wisselwerking bestaat er tussen jouw emoties en jouw gedachten?
• Wat leer jij van jouw intuïtie?
• Hoe kan het gebeuren dat jij jouw gevoel laat bepalen door gebeurtenissen in jouw leven?
We leven in een zeer prikkelrijke maatschappij.
Wist je dat je onderbewuste ruim 11 miljoen bits (400 bladzijden) per seconde aan informatie binnenkrijgt?
Van al die vele bladzijden aan informatie ben jij je slechts van 12 woorden bewust.
De informatie die je onderbewuste bereikt heeft grote invloed op je leven, de keuzes die je maakt en het leven dat je leeft. Dus de boeken die je leest, de muziek die je luistert, de taal die de mensen om je heen spreken, de films die je kijkt, de collega’s en vrienden die je hebt: dit alles heeft invloed op de keuzes die jij maakt.
Zo kun jij jouw onderbewuste dus voeden met negativiteit: door films vol agressie en negatieve taal te kijken, door games te spelen waarbij je wordt beloond als je anderen uitschakelt of doodt (waarbij de taal en de geluiden de ervaring nog eens extra verankeren), door je met negatief denkende mensen te omringen, door geen boeken te lezen en je verrijking aan kennis te laten bestaan uit de (online) krant en de nieuwsberichten. Vaak bestaat dit nieuws uit negatieve berichten of sensatie.
Je kan er ook voor kiezen om te gaan met mensen die doelen in het leven hebben, die uitdagingen aangaan, een positief taalgebruik hebben en door boeken te lezen en films te kijken zonder agressie. Op deze manier voed jij je onderbewuste met een schat aan positieve daadkracht.
Dat wat jij opslaat in jouw onderbewuste heeft een enorme invloed op jouw manier van denken, handelen en jouw levenspad. De keuze is aan jou!
Laten we eens nader kijken naar een complex orgaan in het menselijk lichaam: ons brein. Door onderzoek krijgen we steeds meer kennis over onze hersenen. Nog altijd zijn niet alle mysteries van het menselijk brein ontrafeld. Wel zijn we tegenwoordig zo ver dat we met enige zekerheid kunnen zeggen wat de functie van bepaalde hersendelen is.
Zo weten we dat er twee hersendelen zijn die verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van de beslissingen die we nemen. Allereerst ‘het reptielenbrein’, wat een instinctieve beschermingsreactie geeft bij (het vermoeden) van een probleem.
Het tweede deel dat invloed heeft op onze beslissingen is ‘het zoogdierenbrein’, ook wel ‘het emotionele brein’ genoemd. Vanuit dit brein worden onze emoties gestuurd. Dit brein wordt beïnvloed door de informatie die binnenkomt. Denk even terug aan wat ik hierboven zei over de invloed van taal etc.
Emotionele reacties vinden hun oorsprong in het emotionele brein. Men vermoedt dat hier de herinneringen aan de emoties gekoppeld worden.
Daarnaast onderscheiden we de neocortex. Een meer aan de oppervlakte gelegen gedeelte van het brein dat een controlerende werking heeft over de dieper gelegen hersengedeeltes. Impulsen die in het emotionele brein ontstaan, worden gereguleerd door de neocortex.
Deze remmende werking herken je mogelijk in situaties waarbij jij zo boos bent op iemand dat je deze persoon het liefst een dreun wilt verkopen. Maar in plaats daarvan tel jij eerst tot tien en de reactie die dan volgt is vele malen minder agressief. Ben jij wel eens zo volgeschoten met emoties dat je het liefst uitbundig wilde huilen, maar dit toch niet deed? Dit komt door de remmende werking van de neocortex.
Alcohol, drugs en bepaalde medicijnen hebben sterke invloed op de werking van de neocortex. De impulsen zullen minder geremd worden en je reacties en uitingen zijn veel uitbundiger onder invloed van deze middelen.
Gedachten ontstaan deels uit deze wisselwerking tussen dieper gelegen hersengedeelten en de neocortex. Maar er zijn veel meer hersengebieden bij betrokken. De hele dag door ontstaan in het hoofd allerlei gedachten. Zowel aan de oppervlakte van het bewustzijn (slechts van 12 woorden ) als meer onbewust (400 bladzijden), is er sprake van een constante stroom van gedachten.
Ikzelf spreek ook van het lagere bewustzijn en het hogere bewustzijn. In het lagere bewustzijn – het onderbewuste deel – zitten al je ervaringen, woorden, etc. opgeslagen. Je hogere bewustzijn is harmonie, liefde, balans.
Ons gedrag wordt gestuurd door de gedachten die wij hebben. Hierin schuilt dan ook de kracht van gedachten. Dus als we invloed kunnen uitoefenen op onze gedachten hebben we ook invloed op ons gedrag. Denk maar eens terug aan wat ik eerder zei over de keuzes die jij hebt in de kwaliteit van de informatie die jij onbewust binnen laat komen.
Jouw gedachten geven je richting aan jouw handelen in het heden en de weg die jij gaat bewandelen in de (nabije) toekomst. Het maakt je bewust van wie je bent, hoe je over jezelf denkt, hoe jij jouw plaats ten opzichte van de ander ziet en waar je in dit leven staat.
Je hebt zeker ervaren welke invloed jouw gedachten hebben op jouw stemming en hoe de stemming jouw gedachten weer beïnvloed.
Wat is jouw basisstemming? Ben jij zwaarmoedig en zie je al snel beren op de weg? Ben je van nature opgewekt en zie je alles zonnig in? Of ben jij een persoon die een meer neutrale basisstemming heeft? Deze grondhouding bepaalt ook de gedachten die jij hebt.
Ben jij een zwaarmoedig persoon, dan zal je eerder in een depressieve stemming komen en jouw gedachten kennen elementen van negativiteit, wanhoop, cynisme en boosheid.
Ben jij iemand met een zonnig humeur dan maak jij je minder snel zorgen en zijn je gedachten over de toekomst hoopvol en positief.
Andersom beïnvloeden je gedachten ook je stemming en emoties. Negatieve gedachten leiden tot een negatieve stemming. Positieve gedachten maken over het algemeen dat je stemming positief is.
Stel je maar eens voor dat je denkt aan je toekomst, die er onzeker uitziet omdat je bijvoorbeeld grote schulden hebt. Dit zal je stemming geen goed doen. Ook negatieve gedachten over jezelf, bijvoorbeeld dat je jezelf minder waard voelt, kunnen je in een slechte stemming brengen.
Door anders en positiever over jouw situatie te gaan denken kun je de neerwaartse spiraal omdraaien naar een opwaartse spiraal en gaat het leven je weer toelachen.
Van nature speelt ‘het reptielenbrein’ een sterke rol bij onze emoties. Van alle emoties is angst een is een zeer bepalende factor. Het speelt ook een belangrijke rol in het wel of niet in actie komen. Angst is een vorm van pijn die men wil voorkomen. Angst voor wat anderen ervan vinden, angst anderen te verliezen, angst om te falen, angst om gezien te worden, angst voor succes. Deze angst remt mensen in hun handelen, het remt hen om te doen wat ze zouden willen doen. Mensen doen er alles aan om pijn te voorkomen. Ze willen juist plezier hebben, zich gelukkig voelen en vreugde hebben in het leven. De strijd tussen het voorkomen van pijn en het verkrijgen van plezier is een levenslang proces. En de kracht van gedachten speelt hierbij een belangrijke rol.
We kennen allemaal twee stemmetjes: het ene geeft je ideeën en uitdagingen, zet je aan tot actie. Het tweede stemmetje zegt je niet te luisteren naar het eerste stemmetje en geeft je allemaal voorbeelden van wat er fout zou kunnen gaan. Velen van ons luisteren naar het tweede stemmetje uit angst voor de pijn. Jouw gedachten worden dan gestuurd vanuit je lage bewustzijn. Wist je dat 98 % van de problemen die jij in gedachten creëert zich nooit zullen voordoen?
Ons krachtigste kompas is niet één van die stemmetjes, maar jouw intuïtie!
Jouw intuïtie is een gevoelsmatig weten zonder er over na te denken. Het is een manier van kennen die volstrekt buiten het begripsmatige denken omgaat.
Door de veranderingen in onze cultuur zijn we steeds meer in ons hoofd gaan zitten. We denken in waarden, cijfers, modellen en hebben de intuïtie naar de achtergrond geduwd. We zijn eigenlijk het contact met onze intuïtie verloren.
Intuïtie zou je kunnen zien als een onderbuikgevoel dat wordt versterkt door je hartslag. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat je een verhoogde hartslag krijgt op het moment dat je gevoel zegt dat de keuze die je maakt juist is. De keuze wordt dus niet bepaald door een mentale inspanning.
De processen in je lichaam hebben grote invloed op de gedachten die je hebt. Door uit je hoofd te gaan en meer naar je hart te dalen, leer je beter naar je intuïtief te luisteren!
Uit onderzoek blijkt dat je onderbuikgevoel (en hartslag) het vaker bij het juiste eind heeft dan je nu misschien denkt. Juist door niet te luisteren naar de stem van de angst, maar naar jouw intuïtie krijg je een leuker, beter, boeiender, rijker leven terug.
Het leven is een aaneenrijging van ervaringen en bij elke gebeurtenis hoort een bepaalde emotie. Zo is het behalen van een diploma een reden om je heel gelukkig te voelen. Maar een vernedering geeft je een gevoel van onmacht. Een ongeluk is een nare ervaring en levert misschien wel een gevoel van angst op. Elke gebeurtenis met het daarmee gepaard gaande gevoel resulteert in een bepaald gedrag. Aan alles wat jij meemaakt, koppelt jouw brein een bepaalde waarde.
Als je geen invloed op je gedrag zou hebben, dan zou een bepaalde ervaring of gebeurtenis tot een bepaald vaststaand gedrag leiden. En zou het gedrag bij iedereen gelijk kunnen zijn.
Gelukkig hebben wij als mens de mogelijkheid om bij een gebeurtenis een moment van overzicht in te bouwen. In dit moment schat je onbewust (meestal) maar ook bewust in wat die ervaring of gebeurtenis voor jou betekent. Je beoordeelt de situatie en de gedachten die daarbij ontstaan.
Dit proces bepaalt jouw stemming. Juist door dit moment van overzicht ben je in staat invloed te hebben op jouw stemming. Dit gevoel bepaalt uiteindelijk jouw gedrag. Je hebt altijd een keuzemogelijkheid!
Gelukkig hebben wij als mens de mogelijkheid om bij een gebeurtenis een moment van overzicht in te bouwen. In dit moment schat je (meestal) onbewust maar ook bewust in wat die ervaring of gebeurtenis voor jou betekent. Je beoordeelt de situatie en de gedachten die daarbij ontstaan. Dit proces bepaalt jouw stemming. Juist door dit moment van overzicht ben je in staat invloed te hebben op jouw stemming. Dit gevoel bepaalt uiteindelijk jouw gedrag.
Weet wel dat iedereen vanuit een ander startpunt een bepaalde situatie beoordeelt en dus zijn de uiteindelijke reacties per persoon anders.
Zo zal een hond die enthousiast op iemand afrent bij verschillende personen, andere reacties geven.
Iemand die ooit gebeten is door een hond zal mogelijk bang zijn en gillend wegrennen. Deze persoon koppelt de beet aan de mogelijkheid dat elke hond kan bijten.
Een kind dat geen nare ervaringen heeft met een hond zal onbevangen de hond naar zich toe laten rennen en zal de hond met open armen onthalen, zonder angst of negatieve gevoelens. Een persoon die veel ervaring met honden heeft zal weer anders reageren.
Door emoties aan gebeurtenissen te koppelen, wordt jouw gedrag bepaald. Door aan de gebeurtenis een andere emotie te koppelen of een heftige emotie te ontkoppelen van de gebeurtenis beïnvloeden we ons gedrag.
Het is aan jou om te bepalen welke lading je aan een gebeurtenis geeft en daarmee bepaal je zelf welk gedrag je uiteindelijk laat zien.
In deze keuze van het herwaarderen of ontkoppelen van de emoties bij een ervaring of gebeurtenis zit hem de kracht van gedachten. Door deze keuze wordt jouw leven niet gestuurd door de gebeurtenis en zijn oorspronkelijke gevoel. Zo neem jij jouw leven en de weg van jouw leven in eigen hand.
De enige manier om zelfsabotage uit de weg te kunnen ruimen, is door jezelf met je angsten te confronteren.
Falen magMensen leren meer van falen (of zouden daar meer van kunnen leren) dan van hun successen (volgens onderzoeken van psycholoog Daniel Kahneman). Voor zelfontplooiing is het daarom van groot belang jezelf bloot te stellen aan situaties waarin je waarschijnlijk de controle verliest, fouten maakt, tekortschiet of faalt. Het is voor je ontplooiing heel goed om soms over je grens te gaan om te ontdekken waar je grens ligt.
Wil jij jouw mogelijkheden kennen, jouw krachten kennen, jouw talenten ontdekken? Dan is er maar één manier: ga de weg van vallen en opstaan op. De weg van falen, de weg van angsten overwinnen is de enige weg om jouw levensreis ten volle te kunnen leven.
Volgens Ernest Becker (in zijn boek The Denial of Death) is de mens van nature een lafaard. Hij heeft de kracht niet om grootsheid, positief en negatief, waarmee de wereld hem bestookt, te ervaren en in die ervaring tot het uiterste, omhoog of omlaag, te gaan. Het is precies om deze reden dat heel veel levens onvervuld en onaf blijven.
Behoor jij tot de massa of tot de groep mensen die alles uit hun leven haalt? Voel jij een passie, een innerlijke roeping? Wat heb jij daar tot nu toe mee gedaan? Heeft de angst voor het nemen van risico’s het gewonnen van de weg naar succes? Heeft de angst om trouw te zijn aan de mogelijkheden die je bij je draagt het gewonnen van het volgen van je roeping?
Nu hoor ik je denken: ‘Ik zou wel meer uit dit leven willen halen, maar ik heb geen, weinig of niet de juiste opleiding!’ Maar het is niet je opleiding die jouw mogelijkheden beperkt. Kijk maar eens goed om je heen. Hoeveel succesvolle mensen hebben hun school niet afgemaakt, zijn dyslectisch, hebben ADD, ADHD of autisme of zijn geboren met een lichamelijke beperking? Denk bijvoorbeeld aan Albert Einstein, Al Gore, Bil Gates, Richard Brandson, Will Smith, Justin Timberlake, Jim Carry, Isaac Newton, Elvis, Napoleon Bonaparte, John Lennon, Wubbo Okkels en Jan de Bouvrie. Dit zijn stuk voor stuk mensen die een sticker opgeplakt kregen. Velen om hen heen maakten zich zorgen om hen. Maar deze “gestickerden” richten zich niet op hun beperkingen. In plaats daarvan gingen ze op zoek naar hun talenten, gingen ze hun passie achterna en geloofden in zichzelf. Ze lieten zich niet tegenhouden door wat hun omgeving dacht of vond.
Thomas Edison werd van school gestuurd omdat de school waarop hij zat geen raad meer met hem wist. In een brief aan zijn moeder schreven ze dat ze de zwakbegaafde Thomas geen les konden blijven geven tussen alle andere leerlingen. Ze verzochten de moeder om haar zoon maar thuis te onderwijzen. De moeder vertelde aan Thomas dat de school schreef dat hij geniaal was en dat de school geen leerkrachten had die hem nog iets konden bijbrengen. De moeder had wel geloof in haar zoon en zijn kwaliteiten en zag hem niet als een zwakbegaafde jongen. Ze daagde haar vrijwel dove zoon op een mentale manier uit en zo groeide Thomas Edison uit tot een van de beroemdste uitvinders van de vorige eeuw. Hij was uitvinder van o.a. de gloeilamp, de fonograaf en de kalkoven. Pas na de dood van zijn moeder vond Thomas Edison de brief van de school en zo kwam hij erachter wat de directie van de school destijds werkelijk geschreven had. Dankzij de heldhaftige inspanningen van zijn moeder heeft Thomas Alva Edison zijn kwaliteiten kunnen laten uitgroeien tot uitzonderlijke hoogte.
Leer te luisteren naar je innerlijke kracht, leer te luisteren naar jouw intuïtie, weet dat anderen vanuit hun perceptie een oordeel of mening vormen en dat deze absoluut niet de waarheid hoeft te zijn. Durf jouw eigen levenspad te volgen en ontwikkel jezelf maximaal.
Neem geen genoegen met een zesje! Haal uit jouw leven wat erin zit! Overwin op die reis de hindernissen die je uiteindelijk juist vormen!
Het is verontrustend dat zoveel mensen niet uit het leven halen wat erin zit. Dat zo weinig mensen energie, tijd en lef steken in welke vorm van zelfontplooiing dan ook. Het is eigenlijk triest dat zoveel mensen heel weinig van hun dromen waarmaken alleen omdat ze angst hebben voor het nemen van risico’s. Dat zoveel mensen een onvolmaakt leven leiden omdat zij niet trouw zijn aan hun roeping of passie. Nu je dit allemaal hebt gelezen zou ik zeggen: zelfontplooiing is niet alleen een mogelijkheid, het is een opdracht. Een opdracht waarbij je trouw bent aan jezelf en je zal worden wie je werkelijk bent. Hierdoor maak je een levensreis vol passie, geluk, liefde en zelfontplooiing.
Stel je nu eens de volgende vragen. Sta er serieus bij stil en schrijf de gedachten op die bij je opkomen.
Zou je liggend op je sterfbed en terugkijkend op jouw leven trots zijn op wat je bereikt hebt, hoe dienstbaar je voor de medemens bent geweest?
Heb jij uit jouw leven alles gehaald wat erin zat?
Welke kansen heb jij laten liggen?
Lees dan verder.
Als jij jouw antwoorden nog eens naleest:
Volg de Masterclass die ik jaarlijks geef en haal meer uit het leven. Leer bewuster keuzes maken en kijk later tevreden terug op jouw leven!
Inspiratiebronnen: Rene Diekstra, Erik Bernard Larsen en George Zalucki
Herken jij deze zinnen: ‘Morgen wordt alles anders, morgen ga ik sporten, morgen ga ik een to-do lijst maken en deze punt voor punt afwerken, morgen ga ik …..’
Helaas wordt morgen … morgen … morgen …. Nooit! Van uitstel komt afstel!
Persoonlijke ontwikkeling of zelfontplooiing is een groeiproces dat je hele leven duurt. De keuze is aan jou of jij jezelf wilt ontplooien! Je ontwikkelt dan een innerlijke kracht. Hieraan kun je en moet je dagelijks werken vanuit een bewustzijn en vanuit het moment nu. Jij bent degene die bepaalt hoe jouw leven eruit gaat zien.
Laten we bij het begin beginnen. Jij bent degene die bepaalt hoe jouw leven eruit gaat zien. Zelfontplooiing is de sleutel tot verandering die leidt naar een rijker en gelukkiger leven. Het begint met geloven in jezelf. Ga op zoek naar jouw bron van talenten en ontwikkel die talenten. Leer die talenten inzetten en geniet meer van jouw levensreis omdat je uitgaat van jouw bron. Hierdoor blijf je dichter bij
jezelf.
Kun jij je nog herinneren dat je een kind was en je zat te dagdromen over wat je in je leven allemaal zou willen bereiken en waar je naartoe zou willen gaan? Welk beroep was volgens jou toen jouw droombaan? En? Ben je nu werkzaam in dat vak? Waarom niet?
Ofwel wat heb je allemaal bereikt van al je plannen die je had als kind?
Vreemd eigenlijk dat we als kind alles kunnen worden, maar we in het echte leven enorm veel van al die ideeën, plannen en wensen loslaten. Hoe ouder we worden hoe groter het aantal beperkende gedachten wij lijken te ontwikkelen. Uitgaande van het feit dat de kracht van gedachten bepalend is voor wat je uiteindelijk bereikt, dan betekent dat dus dat jij jezelf door deze beperkende gedachten steeds minder ruimte geeft om je dromen, doelen en wensen te gaan omzetten in werkelijkheid!
Je creëert met deze beperkende gedachten dus een steeds meer beperkte leefwereld. De levensreis die jij zo vol verwachting begon, wordt een steeds saaiere en weinig vernieuwende reis.
Herken jij dit denken in beperkingen ook bij jezelf? Niet vreemd hoor: de mens heeft over het algemeen de rare gewoonte om zichzelf te beperken en maar ten dele gebruik te maken van zijn kwaliteiten. We creëren vaak teveel overtuigende beperkingen voor onszelf. Die overtuigingen blokkeren onze groei. Je leest het goed: jij en niemand anders creëert deze beperkende overtuigingen!
Er is op deze wereld maar één persoon die kan zorgen voor maximale zelfontplooiing. Deze persoon kijkt jou elke dag aan via de spiegel. Herken jij hem/haar?
Waarom kiezen velen voor beperking in zelfontplooiing terwijl we zo rijk aan kwaliteiten en talenten geboren zijn?
Enkele jaren geleden werd dit door Abraham Maslow (klinisch psycholoog) het Jonascomplex genoemd: een verwijzing naar het Bijbelverhaal waarin God Jonas opdraagt te gaan preken tot de inwoners van de zondige stad Nineveh. Uit angst dat hij niet in staat zou zijn deze taak te volbrengen, slaat Jonas op de vlucht en springt aan boord van het eerste het beste schip. Het schip komt in een hevige storm en Jonas denkt dat dit de toorn van God is. Om de bemanning niet mee te slepen in zijn ondergang springt Jonas van boord. Hij wordt opgeslokt door een walvis en brengt drie dagen en nachten door in de buik van de walvis. Dan besluit hij zijn roeping niet langer te ontlopen. De walvis spuugt hem uit op het strand en Jonas trekt als prediker naar Nineveh.
Kern van het Jonascomplex is een vorm van zelfsabotage. Komt dit jou bekend voor? Je voelt je tot een bepaalde ervaring of een bepaalde ontwikkeling aangetrokken, maar je durft het niet aan om die innerlijke drijfveer te volgen.
Eigenlijk begin je dan aan je levensreis die in werkelijkheid in de tegenovergestelde richting gaat van succes. De onderliggende reden is jouw angst. Angst omdat je risico’s moet nemen, zoals het risico van een emotionele terugval of het risico van falen, maar ook angst voor jouw eigen grootsheid, angst jezelf teleur te stellen en dus kies je ervoor om jezelf te saboteren.
Zo haal je niet het beste uit jouw leven en leef je als de massa: een gemiddeld leven, een saai leven, een gewoon leven!
Het vreemde is dat je weet dat je waardevoller bent, dat je meer kunt dan je nu doet! Je weet diep in je hart dat jij iemand kan zijn die succesvoller kan zijn, maar toch handel je op een manier waarvan je weet dat deze je niet zal helpen om je doel te bereiken.
Zo daal je af naar de naar de vallei van middelmatigheid,vanwege de angst dat je niet in staat zult zijn om de taak aan te kunnen, dat je eigenlijk niet waardevol bent en omdat je niet weet wat je op de top van de berg zult aantreffen.
Maslow stelde dat wanneer we vrezen dat het ergste zal gebeuren, we tegelijkertijd ook vrezen dat het beste zal gebeuren. Dat is die angst voor onze grootsheid. Oftewel, iets in de zin van: ‘Ik wil niet alles hebben, noch wil ik niets hebben, ik blijf liever op het punt waar ik nu ben’.
Deze angst voor zelfontplooiing is een angst om iets te bereiken wat de successen van mensen die je voorgingen overstijgt. Angst om de verantwoordelijkheden aan te gaan die horen bij het bereiken van succes of angst om je open te stellen voor het pad dat jou direct naar jouw doel leidt. Misschien angst de controle te verliezen of angst om te falen.
Zonder het te beseffen lijden talloze mensen aan deze angst. Deze uit zich vaak in uitspraken als ‘daar ben ik niet goed genoeg voor’, ‘daar ben ik niet oud genoeg voor’, ‘dat houd ik niet uit’, ‘dan had ik er eerder mee moeten beginnen’, ‘daar ben ik nu te oud voor’, ‘daar ben ik niet voor in de wieg gelegd’.
We zitten ons eigen geluk in de weg, we reizen een andere levensweg dan die eigenlijk bedoeld is! Dit is een vorm van zelfsabotage.
Inspiratiebronnen: Rene Diekstra, Erik Bernard Larsen en George Zalucki